zaterdag 3 maart 2012

Elfenkind

Juul zal een jaar of twee geweest zijn als ik aan de keukentafel een artikel lees over elfenkinderen. Elfenkinderen worden, zo gaat het verhaal, bij de geboorte verwisseld door een fee, of boze heks. Het mensenkind wordt weggehaald, het elfenkind in de wieg gelegd. Mooi zijn ze, die kinderen, soms zelfs buitengewoon mooi, maar ze gedragen zich eigenaardig. Teruggetrokken in hun eigen wereld zijn ze niemand tot last, en ze worden door de samenleving getolereerd (in de meest positieve versie, later kom ik ook verhalen tegen waarin de mensen het kind mishandelen, omdat ze hopen dat de heks het dan weer zal komen ophalen).

"Jij bent mijn elfenkind", zeg ik die avond tegen Juul, en ik verander het wachtwoord van mijn mail in elfenkind2000.

Ik moet denken aan hoe paars hij is, als hij na slechts tweeënhalf uur wordt geboren. Diep donkerpaars is hij en ik vind hem prachtig. Dat de verloskundige hem meteen weghaalt omdat hij niet huilt vind ik niet alarmerend. Dat ik hem met Zwitsal gewassen terugkrijg vind ik daarentegen misdadig. "Hoezo hij was vies?!" foeter ik tegen de kraamhulp, en 's avonds in bed komen de tranen: Ik heb hem niet geroken.

De dagen daarop komen er allerlei mensen langs die zich over het wiegje buigen en allemaal dezelfde vraag stellen: "Op wie lijkt hij?" "Niet op ons" antwoord ik snedig, "hij is namelijk verwisseld. Maar hij is leuk en hij mag blijven". 

Die middag, ongeveer twee jaar later, weet ik ineens waarom ik dat zure grapje steeds maar maak, daar in dat kraambed, in de Molenwijk. Julian ís door een fee verwisseld. Julian is een elfenkind.







4 opmerkingen:

  1. jullie lieve Julian, ik heb maar weinig gezien, letterlijk bedoel ik, kort, maar ik kon voelen dat Julian jouw elfenkind is. Ontegenzeggelijk is je dochter je prachtige dochter, dat voelde ik ook. Maar Julian was zo volwaardig aanwezig. Als elfenkind eigenlijk. Mooi dat je een blog gaat schrijven over de omgang met iemand die autistisch is en over hem als wie hij is. Het gaat niet om autisme, het gaat om hem.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dank Evelien, wat lief. Ik lees jouw blog altijd met veel plezier, waarschijnlijk heb je me er onbewust toe aangezet om dit te gaan doen. We gaan het beleven. Liefs!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Lieve Gitta , wat indrukwekkend mooi en goed geschreven , bedankt voor het delen hiervan ! Liefs Zwany en Robert

    BeantwoordenVerwijderen